تفکیک قوای جدید

ایده تفکیک قوای مونتسکو علاوه بر اینکه در اعلامیه حقوق بشر و شهروند فرانسه در سال 1789 میلادی مورد شناسایی قرار گرفت، همزمان الهام بخش نویسندگان قانون اساسی آمریکا نیز بوده است، به طوری که نظام حقوق اساسی آمریکا نزدیک ترین نظام سیاسی به ایده یاد شده تلقی می‌شود. نظریه تفکیک سه گانه قوا اعم از تفکیک قوای مطلق و نسبی مانند هر برساخت بشری دیگر ابداع بی عیب و نقص نبوده و در معرض انتقادات بسیاری بوده است. بروس اکرمن نگارنده کتاب حاضر نیز با نقد نظام حقوق اساسی آمریکا تصریح می دارد که نظریه تفکیک قوا در خدمت سه ایده اساسی می‌باشد.

ایده نخست، دموکراسی است. از نظر اکرمن نظریه تفکیک قوا تا وقتی ارزشمند است که در خدمت تحقق و تقویت حق حاکمیت بر سرنوشت خویشتن باشد. ایده دوم، ایجاد یک دستگاه حرفه ای و تخصصی برای اجرای نسبتاً بیطرفانه قوانینی است که به نحو دموکراتیک وضع شده است؛ دستگاهی که از سیاست زدگی تا حدودی به دور باشد. ایده سوم، حفاظت از حقوق بنیادین و تضمین و تقویت آنها است و به نظر می رسد که از نظر اکرمن، ایده اخیر حتی مبنایی تر و مخدوم دو ایده دیگر است. به طوری که حکومت دموکراتیک و دستگاه اداری و حرفه ای و تخصصی اگر در خدمت تامین و تضمین حقوق بنیادین نباشد، به سرعت به موتور محرکه استبداد تبدیل می‌شود. او با این سه ایده، نظام ریاستی آمریکا را به طور بی رحمانه ای نقد می‌کند و آن را شایسته تقلید و اقتباس نمی داند.