قدرت نرم و شبکههای اجتماعی
علیرضا قاضی زاده
شبکه های اجتماعی طی عمر محدود خود مرزهای ملی را در نوردیده، جمعیت خود را گردهم آورده، پول های جهانی خود را ایجاد کرده، قوانین خاص خود را طراحی و اجرا کرده و به دنبال جهان آینده خود هستند. دنیای مجازی بیش از اینکه بر پایه قدرت سخت و نظامیباشد، بر بنیان فناوری و قدرت نرم استوار شده است. در حال حاضر دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی واقعیتی انکارناپذیر و بسیار موثر هستند و واکنش دولت ها به این پدیده نوظهور یکسان نمی باشد. برخی از دولت ها آن را نادیده گرفته یا به دنبال مقابله با آن هستند، برخی دیگر در پی کنترل و محدودسازی آن و گروهی دیگر تلاش می کنند از فرصت های آن برای تقویت بنیان های قدرت ملی در جهان بهره ببرند.
کتاب حاضر در پی آن است که میان قدرت نرم و شبکه های اجتماعی رابطه ای مفهومی، هدفمند و ارگانیک برقرار کند. قدرت نرم با انعطاف پذیری خود، این توانمندی را دارد تا در حوزه های ملموس و ناملموس، حقیقی و مجازی و در ابعاد سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... منابع خود را شناسایی کند. این کتاب طی 4 فصل و 27 گفتار به بررسی موضوع قدرت نرم و شبکه های اجتماعی می پردازد.
فصل اول به تشریح مفهوم قدرت نرم در ادبیات قدرت و نیز در روابط بین الملل می پردازد.
فصل دوم تاریخچه فضای مفهومی در فضای حقیقی و مجازی را بررسی می کند. مواردی که در اینجا بررسی می شود عبارت اند از: زمینه تاریخی شبکه های اجتماعی؛ مفهوم گروه و شبکه اجتماعی؛ انواع گروه های اجتماعی؛ بنیان های نظری شبکه های اجتماعی؛ انتساب شبکه های اجتماعی در چارچوب نظری سرمایه اجتماعی؛ اعتماد اجتماعی؛ نظم اجتماعی؛ کنش متقابل؛ ساخت مندی اجتماعی؛ هویت، جامعه اطلاعاتی و جامعه شبکه ای.
در فصل سوم برخی محورهای تولیدکننده قدرت نرم در فضای شبکه ها تبیین شده اند، مانند نفوذ حاکمیت ملی، ارتقای هویت ملی، سبک زندگی، بسیج اجتماعی، مبادله اجتماعی، سرمایه اجتماعی و انسجام اجتماعی و چنانچه نظامی سیاسی از این فضا به خوبی بهره گیرد، می تواند قدرت نرم خود را در ابعاد یاد شده تقویت کند.
فصل چهارم درباره حوزه های راهبردی ای که موجب بروز جنگ نرم و کاهش قدرت نرم می شوند، بحث کرده است. این حوزه ها عبارت اند از: نافرمانی مدنی، اعتراضات اجتماعی، شکاف های سیاسی، نارضایتی اجتماعی، شکاف های قومی- مذهبی، عملیات روانی، فرقه های نوظهور، تضعیف ارزش ها و باورهای دینی، رشد جاسوسی و بروز فعالیت های تروریستی. لذا به دلیل ویژگی های ماهوی شبکه های اجتماعی مجازی، امکان رشد عوامل فرسایشی به شدت وجود دارد که در صورت عدم توجه به آنها، مخاطراتی برای نظام سیاسی و حوزه قدرت نرم به وجود می آید.