سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و هنجارهای بین المللی
سید جلال دهقانی فیروزآبادی، فاطمه سلیمانی پورلک
جمهوری اسلامی ایران در طرح و اجرای سیاست خارجی خود ضمن اینکه متاثر از ملاحظات و انگیزش های ارزشی و هنجاری خاص خود است، همچنین طی چهار دهه گذشته نشان داده که سیاست خارجی اثرگذار در محیط خارجی داشته است و در این راستا، هنجارهایی که به اندازه کافی قوی باشند بر سیاست خارجی کشور تاثیر می گذارند و یا به طور متقابل هنجارهای خلق شده در رفتار و کنش سایر کنشگران بازتاب می یابد. بر اساس این رهیافت هنجارمحور، اثرگذاری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ابعاد بین المللی در قالب هنجارگریزی و هنجارپذیری تعین یافته است. هنجارگریزی به رفتار اعتراضی و انتقادی جمهوری اسلامی ایران در برابر هنجارهای ناعادلانه و سلطه گرانه نظام بین الملل قدرت محور و نفی آنها دلالت دارد. هنجارپذیری به واکنش تاییدی و اثباتی جمهوری اسلامی ایران در مقابل هنجارهای بین المللی اذعان دارد.
با توجه به بیان کلی از مسئله پژوهش، این کتاب در شش فصل تنظیم شده است. در فصل اول به چارجوب مفهومی و نظری اختصاص دارد. فصل دوم تحت عنوان قوام بخشی متقابل میان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و هنجارهای بین المللی، به سیاست خارجی و مبانی و منافع هنجاری آن می پردازد. در فصل سوم به تاثیرگذاری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر هنجارهای صلح سازی و امنیت سازی بین المللی پرداخته می شود. فصل چهارم به هنجارسازی ایران در زمینه هویت خواهی و مقاومت گرایی انقلابی-اسلامی در سطح بین المللی می پردازد. فصل پنجم شامل هنجارسازی استقلال خواهی و عدم تعهدگرایی جهانی است. در فصل ششم موضوع هنجاری سازی ایران در زمینه حقوق بشر و حقوق بشردوستانه مطمح نظر است.