Turkey and Transatlantic Relations
Sasha Toperich and Aylin Unver Noi
موقعیت ترکیه در اتحادهای فراآتلانتیکی به دهه 1950 میلادی برمیگردد. هدف از سیاست خارجی ترکیه -"نگاه تازه" - اصلاح روابط با همسایگانی بوده است که ترکیه روابط متشنج با آنها دارد. سیاست جدید آشتی ترکیه تلاش میکند تا بدون آسیب رساندن به اتحاد موجود فراآتلانتیکی، پل هایی با هدف ایجاد روابط خوب با همسایگان خود که در اطراف مدیترانه و دریای سیاه قراردارند، به وجود آورد. ترکیه به دلیل موقعیت جغرافیایی خود به عنوان پلی بین غرب و شرق دیده میشود. کتاب ترکیه و روابط فراآتلانتیکی طی 5 بخش و 23 فصل قصد دارد، با تمرکز بر تاریخچه روابط ترکیه و ماورای آتلانتیک، تأثیر تحولات فعلی در ترکیه و همسایگانش و نیز سیاست های داخلی و خارجی ترکیه در روابط فراآتلانتیکی، چشم انداز روشن تری از روابط فراآتلانتیکی ترکیه در گذشته، حال و آینده ارائه دهد. هر بخش مشتمل بر تعدادی فصل میباشد که هر فصل توسط نگارنده ای مجزا به رشته تحریر درآمده است. بخش اول به جنبههای تاریخی و بنیادی ترکیه و روابط فراآتلانتیکی اختصاص دارد. بخش دوم به طور مشخص بر روابط ترکیه – آمریکا و ترکیه – اتحادیه اروپا متمرکز میباشد. بخش سوم سیاست خارجی شرکای فراآتلانتیک در زمینه تحولات و بحرانهای جاری در حوزههای دریای سیاه، خاورمیانه، شمال آفریقا و بالکان را مورد ارزیابی قرار می دهد. نویسندگان در بخش چهارم، سیاست خارجی چندوجهی ترکیه به ویژه با تمرکز بر روسیه و چین و تاثیرات آن بر روابط فراآتلانتیکی ترکیه را مورد تحلیل قرار داده اند. نویسندگان در بخش پنجم بر روی انتظارات و مناطق برجسته مورد نیاز برای همکاری بیشتر، تفاهم در زمینه تلاش برای کمک به احیای همبستگی فراآتلانتیکی، تسهیل بیشتر همکاری فراآتلانتیکی و فراگیری تاثیرات واگرایی در برخی از موضوعات متمرکز شده اند.